Mijn vriend poetst zijn tanden, ik was mijn haar.
Meestal als ik mijn haar was ben ik alleen, en ik denk dan altijd even aan de vriendin die het lekkerst onder de douche staat als ze haar rechtervoet op haar linkerknie zet, als een flamingo. Ook denk ik altijd aan mijn vroegere baas, die in het weekend onder de douche nieuwe ideeën bedacht, die wij dan op maandag moesten uitvoeren. En ik denk aan de film van Hitchcock met een meisje en een douchegordijn, al heb ik de film nooit gezien, er alleen over gelezen.
Ik ben eraan gewend geraakt dat ik deze dingen denk tijdens het douchen. Ooit heb ik ze voor het eerst gedacht en nu horen ze erbij. Maar mijn vriend, met zijn tandenpoetsgeluiden, leidt me af.
‘Waar denk jij altijd aan, als je staat te douchen?’ vraag ik hem, hij veegt net zijn mond af.
‘Hoe bedoel je, altijd?’ vraagt hij.
Ik leg het uit.
‘Dat heb ik niet,’ zegt hij.
Ik knik.
Voortaan zal ik tijdens het haren wassen moeten denken aan mijn vriendin, de baas, de Hitchcockfilm, en aan mijn vriend, die geen douchegedachten heeft.
Foto: Merel van Beukering