Naar aanleiding van alle eindejaarslijstjes (belangrijkste mensen, beste interview, ingrijpendste gebeurtenissen van 2018…) moest ik denken aan de overtreffende trap. Je weet wel: dat na ‘groen’ en ‘groener’ ‘groenst’ komt, en na ‘hoog’ en ‘hoger’ ‘hoogst’.
‘St’ erachter
Om van een woord de overtreffende trap te maken, plak je dus ‘st’ aan het eind van het woord vast. (Je hebt ook woorden die op een andere manier overtreffend worden, zoals ‘goed-beter-best’ en ‘weinig-minder-minst’, maar daar heb ik het nu even niet over.)
Of ‘meest’ ervoor
Je kan de overtreffende trap ook op een andere manier maken. Niet door ‘st’ achter aan het woord te plakken maar door vóór het woord ‘meest’ te zetten.
Dan heb je het niet over ‘de belangrijkste prijs’ maar over ‘de meest belangrijke prijs’, het is niet ‘de enerverendste dag’ maar ‘de meest enerverende dag’, niet ‘het adembenemendste uitzicht’ maar ‘het meest adembenemende uitzicht’.
Nog steeds uitspreekbaar
Bij lange woorden is wat te zeggen voor de vorm met ‘meest’. Als je namelijk ook nog ‘st’ achter een lang woord plakt, wordt dat woord dus nog langer. Alleen: een woord moet wel heel lang zijn, wil het met ‘st’ erachter onuitsprekelijk lang worden.
Beetje zielig
Toch zie je steeds vaker – in bijvoorbeeld advertenties en reclames – dat ook bij korte woorden ‘meest’ gebruikt wordt. Ik vind dat altijd een beetje zielig. Alsof zo’n woord niet op eigen kracht, met ‘st’, overtreffend kan worden. En straks lees je nog over ‘de meest mooie film’ of ‘het meest leuke boek’.
Daarom vind ik dat we elk woord, zolang het niet te lang is, zijn eigen overtreffendheid moeten gunnen: met ‘st’ erachteraan, in plaats van ‘meest’ ervoor. Doe je mee?
Oké, dus: joh, hé, gun een woord zijn eigen overtreffendheid met ‘st’
P.S. Er zijn ook woorden die in de overtreffende trap alléén maar met ‘meest’ kunnen. Hier zie je daar voorbeelden van.
Benieuwd naar de rest van mijn nieuwsbrief? Je leest ‘m hier.
Foto © Peter de Krom