Auteur: Laura van Mourik

Ken je dat hollende huppeltje dat je maakt als je iemand wilt inhalen die iets heeft laten vallen?
Dat hollende huppeltje maak ik.

‘Deze heb je laten vallen,’ zeg ik… Lees hier verder

De mannen die me tegemoet lopen in het bos zijn op een missie.
Ze lopen naast elkaar over het pad, het heeft iets militairs, hoe ze precies tegelijk eerst hun rechtervoet en dan hun linkervoet… Lees hier verder

Van autorijden vind ik sturen het ergst, en nu gaan we op vakantie.
Na een half uur vraag ik me af hoe ik zo min mogelijk kan autorijden zonder dat het lijkt alsof ik mijn deel niet doe…. Lees hier verder

Ik ben vier en fiets een blokje om.
We wonen in een nieuwbouwwijk die net af is. De stoeptegels, de stenen van de huizen, het glas in de ramen, alles is nieuw en schoon. … Lees hier verder

De andere mensen in het restaurant kijken alsof ze al weken zin hebben in deze avond. Een vrouw legt even haar hand op de wang van haar man, ik stel me voor dat ze vandaag twintig jaar getrouwd zijn…. Lees hier verder

De telefoon van de jongen tegenover me gaat.
De stem aan de andere kant klinkt schel.
‘Okay,’ antwoordt de jongen rustig. ‘First thing you do is: clear the cache in the cookies.’

… Lees hier verder

De stad Gent had een slim idee. Om te zorgen dat de Gentse restaurants minder eten hoefden weg te gooien, riepen ze het woord ‘overschotdoos’ in het leven. Een overschotdoos is een doggybag. Maar dan… Lees hier verder

Wij haalden net onze tent uit de achterbak toen we een stem hoorden die zei: ‘Nou, onze vorige drie buren waren na één nacht weg.’
Daar stond Frans…. Lees hier verder

‘Wij hebben het verdeeld in domeinen,’ zei iemand. Het ging over het huishouden. ‘Ik doe bijvoorbeeld het wagenparkdomein.’

Mijn vriend en ik dachten na…. Lees hier verder

Op de zaterdag nadat het vliegtuig was neergestort vroeg mijn dochter: ‘Mag ik in mijn eentje op mijn nieuwe fiets fietsen?’

… Lees hier verder

‘En,’ vraagt de drogist als hij me het bonnetje overhandigt, ‘wat doe jij vanavond?’
Ik giechel.
Meteen daarna denk ik: hij bedoelt het vast… Lees hier verder

Omdat ik zo nodig iets nieuws wilde doen, draafde ik nu met een bezwete man op mijn rug over een steiger.

… Lees hier verder

De hele groep, drie keer.
Een groot deel van het feest ben ik bezig met zoenen.
‘Hoe gaat het?’ vraagt een vriendin.
… Lees hier verder

Voorafgaand aan onze klusweek neem ik me een paar dingen voor.
Tussendoor zal ik voldoende eten om te zorgen dat ik niet grommerig word.
Ik zal geen kritische vragen stellen over het… Lees hier verder

‘Zo, dat was twaalf,’ zegt de man van het stembureau tegen zijn collega.
Nog maar twaalf mensen, sinds vanochtend? Dat kán niet…. Lees hier verder

Een auto die Ford Falcon heet moet wel lang meegaan, dachten die jongens en ik.
We kochten hem in Sydney, van een Spaanse backpacker met dreadlocks…. Lees hier verder

‘Hoi,’ zei ik tegen een vrouw bij de supermarkt.
De vrouw deed een stapje achteruit en vroeg:… Lees hier verder

Een vriendin wilde me iets vertellen.
‘Het is wel raar, hoor,’ zei ze.
Ze roerde in haar koffie en haalde diep adem…. Lees hier verder

Ik zoefde lekker over de snelweg en luisterde naar een liedje, met het geluid hard. De zon scheen, en even was alles net als vroeger.
Toen klonk vanaf de achterbank de stem van mijn vijfjarige dochter…. Lees hier verder

Het is fijn als mensen andere woorden gebruiken dan je verwacht. Alsof je even wakker wordt geschud, zo van: hé, die woorden heb je ook nog.
Maar bij mensen in functie heb ik liever… Lees hier verder

‘Dit zwembad is een rijksmonument,’ had iemand laatst plechtig tegen me gezegd, dus nu ik er weer zat, op een witte plastic stoel onder tl-licht, lette ik goed op. Er was me nooit iets monumentaals opgevallen, maar misschien moest je… Lees hier verder

Make-up-onnozele dertigers waren we, mijn zus en ik. Nog geen mascararoller konden we vasthouden, en dat moest maar eens afgelopen zijn. Dus we gingen op les…. Lees hier verder

Tessa en ik gingen de halve marathon lopen. Het was een wedstrijd. Er deden ongeveer 200 mensen mee.
‘Het maakt niemand wat uit of we hard of zacht lopen,’ zeiden we tegen elkaar. ‘Wij lopen voor de lol.’… Lees hier verder

De man in het pashokje naast me heet Maarten en is kleutermeester. Dat weet ik van zijn vrouw, die met de verkoper praat. Maarten zelf zegt weinig. Ik hoor alleen het gordijn af en toe open- en dichtgaan…. Lees hier verder

Het prettigste moment in je leven is niet als je in een hangmat op Koh Samui hangt, spaghetti met schaaldieren eet bij een hippe Italiaan of broodjes roostert boven een Frans kampvuur. Het prettigste moment… Lees hier verder

Iedereen weet dat je je dromen niet moet navertellen. Niemand snapt de logica ervan en het is saai om naar te luisteren. Maar deze was echt tof. … Lees hier verder

In het ziekenhuisdossier van mijn dochter staat: ‘Alerte roze prematuur.’ Het klinkt alsof ik vandaag een gezonde, bolle big heb gekregen maar de … Lees hier verder

‘Wat is dat?’ vraagt mijn zoon van drie. Hij wijst naar buiten.
Het is zondagmorgen, koud en nevelig…. Lees hier verder

Bij de apotheek stond een oude vrouw voor me. Haar man zat op een stoeltje tegen de muur. Ze zagen er gerimpeld maar gezond uit, alsof ze net terug waren van een week zeilen…. Lees hier verder

Zeven jaar kennen we elkaar. Als hij snel praat weet ik precies hoeveel koffie hij opheeft, en ik weet hoe hij de telefoon opneemt als het iemand van zijn band is. Hij weet dat ik niet… Lees hier verder