Of het interview misschien op de begane grond kon, had ik van tevoren gevraagd.
Op de dag zelf stond ik uiteindelijk alsnog op 94 meter hoog. Met dank aan deze man ^^^.
Hans Muishout wast al dertig jaar elke week de ramen van de Euromast. Fotograaf Joke Schut en ik portretteerden hem voor Uitagenda Rotterdam.
Het interview met Hans (plus het bewijs dat ik echt boven ben geweest) (waar ik Hans’ bovenarm van angst heb fijngeknepen) vind je hieronder.
Hans Muishout (51), glazenwasser Euromast
‘“Je weet dat het 94 meter hoog is, hè?” vroeg ik aan mijn baas toen hij me voor het eerst naar de Euromast stuurde. In de lift naar boven had ik knikkende knieën. Inmiddels maak ik hier al dertig jaar elke week de ramen schoon. We werken vanuit een bakkie dat officieel een glazenwassersgondel of gevelinstallatie heet. Wij noemen het gewoon “de kooi”.
Ik kon voor geen meter ramen zemen toen ik begon, ik leerde het vak in de praktijk: eerst op een trap, dan op een ladder en dan van lieverlee steeds hoger. Vroeger deed je alles met een ladder en een emmer, maar dat vinden ze niet veilig meer. Voor de eerste verdieping en hoger werken we nu met het tuckerpolesysteem: uitschuifbare stokken die zijn aangesloten op een watertank.
In de dertig jaar dat ik op de Euromast kom, heb ik de stad zien veranderen. Gebouwen verdwenen, nieuwe, hogere gebouwen kwamen ervoor in de plaats. Het werk is allang routine, maar ik kan nog altijd met verbazing naar de luchten kijken. Hoe in de verte donderwolken aankomen, hoe je de straten langzaam donker ziet worden door een overtrekkende regenbui. Soms is het mistig en ben ik boven de mist aan het werk.
Veel van mijn collega’s ken ik al mijn halve leven, we kennen elkaars vrouw en kinderen, kennen elkaar door en door. Ook met veel klanten heb ik in de loop van de jaren een band opgebouwd. Als ik met mijn vrouw over straat loop en weer eens iemand begroet, zegt ze: ‘Laat me raden. Van je werk.”’
Bovenste foto © Joke Schut