Voor Uitagenda Rotterdam portretteren fotograaf Joke Schut en ik elke maand iemand die achter de schermen bijdraagt aan de kunst en cultuur van Rotterdam.
Deze keer is dat Kleis Broekhuizen, gastheer bij Theater Walhalla: ‘Ik wist niet dat ik het in me had, het gastheerschap.’
Kleis Broekhuizen (75), gastheer Theater en Kantine Walhalla
‘Tot mijn vijftigste was ik vrachtwagenchauffeur. Ik was een goede chauffeur, ik reed tientonners, en klanten vonden me aardig. Daarna had ik tot mijn pensioen een secretariële baan bij een distributiebedrijf, ik was het visitekaartje van de zaak, werd gewaardeerd. Van tevoren keek ik ernaar uit om niet meer te werken, maar eenmaal thuis voelde ik me niksig. Werken bepaalt toch voor een groot deel hoe zinvol ik me voel.
Nu werk ik alweer acht jaar als gastheer bij Walhalla. Ik wist niet dat ik het in me had, het gastheer zijn. Elke keer denk ik van tevoren: ik kan het niet. Maar na afloop ben ik altijd blij. Gastheerschap gaat om aardig zijn, om een balans vinden tussen gepaste vriendelijkheid en af en toe een grap en een grol met de bezoekers. Ik laat mensen merken dat ik blij ben dat ze er zijn, zorg dat ze een fijne avond hebben. Voor iemand in een rolstoel doe ik even de zijdeur open, zodat ze makkelijker naar binnen kunnen.
Als bezoekers me bij de deur bedanken, en ik zie die happy gezichten, snap ik ook wel dat de leuke avond door de voorstelling komt. Maar ik heb er toch, op mijn eigen bescheiden manier, aan bijgedragen. Dat geeft me voldoening.
Ik zeg weleens tegen Cees, mijn vriend: “Wat heb ik nu helemaal bereikt in mijn leven?” Dan zegt hij: “Tel je zegeningen” en dan noemt hij die voor me op. Hij heeft gelijk, natuurlijk.’